نِعمت‌الله آزموده معروف به آغاسی (۱۳۱۸ - ۱۳۸۴ خ.) یکی ازشاخص ترین و سرشناس ترین خوانندگان موسیقی مردم ‌پسند و کوچه بازاری دوره قبل از انقلاب ایران بود. او در سال ۱۳۱۸ خورشیدی در دزفول به دنیا آمد آغاسی ها از خانواده های معروف و قدیمی دزفول هستند. آغاسی به دعوت منوچهر نوذری به سینما راه یافت و در کارنامه سینمایی اش هشت فیلم را ثبت کرده‌است.آغاسی در روز شنبه ۱۴ آبان ‌ماه ۱۳۸۴ خورشیدی بر اثر سکته مغزی در کرج درگذشت .

 

ابوالحسن خان قزوینی (۱۲۴۲-۱۳۴۹) فرزند ملا موسی معروف به «اقبال‌السلطان » و «اقبال آذر» خواننده موسیقی ایرانی و صاحب یکی از قوی‌ترین صداها در آواز ایرانی بود.او در سال ۱۲۴۲ خورشیدی در بخش الوند در هفت کیلومتری جنوب قزوین متولد گردید.آموزش ردیف های موسیقی را نزد استاد جناب قزوینی آموخت. خوانندگی را درآیین تعزیه خوانی آغاز نمود. به همراه گروه تعزیه ی قزوین برای اجرا بارها در « تکیه ی دولت » تهران ونیز در تبریز تعزیه خوانی نمود. خوانندگی وی، نمونه ای از شیوه ی آوازی مکتب قزوین است. وی درسال ۱۲۷۷ هجری خورشیدی برای کار در شهرداری،از قزوین به تبریز رفت. وی در دستگاه محمد علی میرزا ولیعهد مظفرالدین شاه و بعد نزد احمدشاه رفت و آمد داشت.

 

غلام‌عباس قشقایی (مرداد ۱۳۳۳جهرم - ۲۲ فروردین ۱۳۸۹)خوانندهٔ سرشناس موسیقی پاپ ایرانی بود. او بیشتر با نام جهان شناخته می‌شد.جهان،صدای محزون و دلنشینی داشت.او حتی در آهنگهای ریتمیک و شاد هم کلمات را با سوز و گداز خاصی ادا میکرد.این امر در محبوبیتش میان مردم و به خصوص جوانان،تاثیر زیادی داشت.

 

نام اصلی خدیجه یا افتخار دده‌بالا با نام هنری مهستی (زاده ۲۵ آبان ۱۳۲۵ - مرگ ۴ تیر ۱۳۸۶) خواننده ایرانی موسیقی سنتی و پاپ و خواهر خوانندهٔ ایرانی هایده است. مادر او اهل گیلان و پدرش اهل تبریز بود.دده‌بالا درزبان ترکی به معنی پدر و فرزند می باشد. از او با نام‌هایی چون بانوی آواز گل‌ها و دل‌ها یاد می‌شود. وی کمی پیش از انقلاب از ایران خارج شد، ابتدا به بریتانیا و سپس برای همیشه به آمریکا رفت و تا زمان مرگ در آن کشور زندگی می‌کرد. بیشتر آثاری که او پس از انقلاب اجرا کرد در قالب ترانه‌های پاپ هستند.

معصومه دده بالا با نام هنری هایده، (۲۱ فروردین ۱۳۲۱ - ۳۰ دی ۱۳۶۸) خواننده ایرانی با صدای کنترآلتو است که بیست و یک سال در زمینه موسیقی دستگاهی و موسیقی پاپ ایرانی فعالیت داشت. هایده در روز ۲۰ ژانویه ۱۹۹۰ برابر با ۳۰ دی ماه۱۳۶۸ فردای اجرای کنسرت در باشگاه کازابلانکا در حومه سان فرانسیسکو، بر اثر سکته قلبی درگذشت.

 

جلیل شهناز (۱۳۰۰، اصفهان)، از بزرگ‌ترین و سرشناس‌ترین نوازندگان تار و سه تار سدهٔ اخیر در ایران است. وی با استفاده از تکنیک‌های برجسته در شیوه تارنوازی توانست بسیاری از ردیف‌های موسیقی سنتی ایران را با تار بنوازد که از جمله نواختن در مایه دشتی و دشتستانی است که بسیار با ارزش است.جلیل شهناز پس از یک دوره بیماری صبح روز دوشنبه ٢٧ خرداد ١٣٩٢ در بیمارستان دی درگذشت.

 

فرهاد فخرالدینی (زادهٔ ۱۳۱۶ در تبریز) موسیقی‌دان ایرانی است که به مدت ۱۱ سال رهبر ارکستر ملی ایران بود. او هم‌اکنون یکی از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران است. پدرش محمدعلی فخرالدینی متخلص به «محزون» ۱۳۶۵-۱۲۷۸، از شعرای آذربایجان بود که نزد مردم آن سرزمین از احترام خاصی برخوردار بود. برادر بزرگش فخرالدین فخرالدینی عکاس نامدار پرتره‌است.برادر کوچکترش فاروق فخرالدینی ضمن اشتغال به حرفه عکاسی. از ورزشکارن به نام بوده و سال‌ها سمت  مربی گری تیم ملی والیبال ایران را به عهده داشته‌است.

 

علی اکبر شهنازی (۱۲۷۶، تهران – ۱۳۶۳، تهران) موسیقی‌دان ایرانی و نوازندهٔ سرشناس تار بود.  روز عید قربان سال ۱۲۷۶ خورشیدی در تهران، خیابان عین‌الدوله کوچه نصیر حضور در خاندان هنر به دنیا آمد. علی‌اکبر شهنازی، آموزش تار را از سن ۸ سالگی نزد پدرش آغاز کرد و در مدت ۶ سال ردیف موسیقی ایرانی را از پدرش آموخت. علی‌اکبر شهنازی به جز تار، با سازهای دیگری از جمله سه‌تار و پیانو نیز آشنایی داشت.وی در ۲۸ اسفند ۱۳۶۳ در سن ۸۷ سالگی در بیمارستان شرکت نفت درگذشت. آرامگاه وی در امامزاده عبدالله ری قرار دارد.